10.9.10

Ποιός θα κάνει τη σπουδαία δουλειά;

Αυτή είναι μια ιστορία τεσσάρων ανθρώπων που ονομάζονταν:

Ο Καθένας

Ο Κάποιος
Ο Τυχαίος και 
Ο Κανένας

Σε κάποια φάση θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς στη θέση τους...
Ήταν, λοιπόν, να γίνει μια σπουδαία δουλειά και...

Ο Καθένας ήταν βέβαιος ότι ο Κάποιος θα την κάνει.

Ο Τυχαίος θα μπορούσε να την κάνει αλλά ο Κανένας την έκανε.

Ο Κάποιος θύμωσε γι' αυτό, γιατί ήταν δουλειά του Καθένα.

Ο Καθένας σκέφθηκε ότι ο Τυχαίος θα μπορούσε να την κάνει.

Αλλά ο Κανένας διαπίστωσε ότι ο Καθένας μπορούσε να την κάνει.

Τελικά ο Καθένας κατηγόρησε τον Κάποιο 


όταν ο Κανένας έκανε ότι ο Τυχαίος μπορούσε να κάνει.
ΑΣ ΣΚΕΦΘΟΥΜΕ ΛΙΓΟ…

ΣΕ ΠΟΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ;


Μήπως -κάπως έτσι- «ανευθυνο-υπεύθυνα» λειτουργούμε όλοι σε κάποια φάση της ζωής, αδιαφορώντας για την κοινωνία, για το συνάνθρωπο, για τις ανάγκες που προκύπτουν, αδιαφορώντας ακόμη και για τον ίδιο μας τον εαυτό;

Μήπως πιστεύουμε πως κάποιος άλλος είναι ο «σωτήρας», αυτός που θα κάνει τη σπουδαία δουλειά και θα βάλει τα πράγματα, την κοινωνία και τη ζωή μας σε τάξη;

Παρακολουθούμε τα γεγονότα από απόσταση, σαν κινηματογραφική ταινία, λέμε αυτό δεν μας αφορά ή δεν είναι της αρμοδιότητάς μας, συνήθως γκρινιάζουμε, διαμαρτυρόμαστε ή δυσανασχετούμε όταν κάτι δεν γίνεται σύμφωνα με το δικό μας συμφέρον και θεωρούμε ότι έτσι κάναμε το καθήκον μας...

Η πρώτη μας συνηθισμένη αντίδραση είναι να αποποιηθούμε τις ευθύνες που τυχόν να μας αναλογούν και να ψάξουμε να βρούμε ένα άλλο άτομο ή κοινωνική ομάδα να λειτουργήσει ως δοχείο το οποίο θα προτιμούσαμε να κάνει αυτά που εμείς δυσκολευόμαστε να διαχειριστούμε.

Αυτή είναι η πιο σκοτεινή αλλά και η πιο σημαντική όψη του νομίσματος που λέγεται ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ.

Αν καταφέρουμε να αντιληφθούμε και να δεχτούμε την έννοια της προσωπικής μας ευθύνης ως μέσο αυτοεξέλιξης και προόδου σε προσωπικό, διαπροσωπικό και κοινωνικό επίπεδο, τότε θα έχουμε πολλαπλό όφελος.
 

Για να το καταφέρουμε αυτό, θα πρέπει να πετάξουμε τα όρια που θέσαμε στον εαυτό μας, να σπάσουμε τα σύνορα, όπως πολύ όμορφα λέει ο Νίκος Καζαντζάκης:

Ποτέ μην παραδεχτείς τα όρια του ανθρώπου.
Να σπας τα σύνορα.
Να αρνιέσαι ότι θωρούν τα μάτια σου.
Να πεθαίνεις και να λες:
Θάνατος δεν υπάρχει...

12 σχόλια:

Seagull είπε...

Σπουδαία η ιστορία, Βασιλική! Παίρνει θέση στα "προσεχώς" για την "Κλέφτρα Κίσσα" ή/και το "Eagle"! Ευχαριστούμε - Ευχαριστώ!

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Να είσαι καλά Στέφανε!
Κι εγώ σ'ευχαριστώ και θα χαρώ να κυκλοφορήσει αυτή η ιστορία στις σελίδες σου.
Καλό Σ/Κ.

Savvina είπε...

Πολύ ωραία η ιστορία σου VASILIKI μου.
Εγώ τα κάνω όλα μόνη μου σχεδόν για να μην μείνει καμιά δουλειά πίσω.
Να είσαι καλά.
Καλό σου απόγευμα.
Πολλά φιλιά.

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger Savvina

Χαίρομαι που σου άρεσε η ιστορία Savvina.
Να περάσεις ένα όμορφο και ξεκούραστο Σ/Κ παρέα με τον "τρελό" σου.
Φιλιά.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΝΕΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΙΑΣ ΚΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ!!!

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS

Να είσαι καλά SΚΡΟΥΤΖΑΚΟ μου
και σ' ευχαριστώ για τις ευχές.
Καλή εβδομάδα με θετική διάθεση
και χαμόγελα
που τόσο απλόχερα μας χαρίζεις πάντα!

Ανώνυμος είπε...

Καταπληκτική ανάρτηση!
Και τα λόγια του
Μέγα Καζαντζάκη
υπέροχα!
Ανταποδίδω την καλησπέρα
Φιλιά πολλά

D.Angel

Truthseeker.Vasiliki είπε...

D.Angel

Καλή σου μέρα συν-ταξιδιώτη!
Ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιο.
Να είσαι καλά φίλε.
Καλή εβδομάδα!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Φιληνάδα ..για να το καταλάβω και να βάλω στο καθένα τη σειρά του έκανα ..σχεδιάγραμμα και γελούσε ο άνδρας μου.Ούτε γρίφο να μου έβαζες..Μια μέρα ήμουνα με την Γαστερόπληξ και πέρασες βιαστικά απο μπροστά αμς σε έδειξε σε φωνάξαμε μα έφυγες και δεν μας άκουσες.Εμείς έτσι που είμαστε ...έλαφρούθτσικες στα κιλά μέχρι να σε προλάβουμε και να σου πω: καλέ..είμαι η Αχτίδα..εσύ πάει έφυγες.Δεν έχασες και κάτι που δεν με γνώρισες μα εγώ νομίζω οτι έχασα πολλά που δεν μιλήσαμε καλή μου.

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger αχτίδα

Χαχα! Γρίφος κανονικός Αχτίδα μου η μετατόπιση ευθυνών...

Λυπήθηκα που πέρασα βιαστικά και δεν σας είδα!!!
Πότε; Πού έγινε αυτό;
Έχασα πραγματικά μια ευκαιρία να γνωρίσω δύο υπέροχες δικτυακές παρουσίες.
Όμως, ελπίζω σύντομα, Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος που λένε, να οργανώσουμε μια συνάντηση των bloggers της Θεσσαλονίκης και εκεί θα έχουμε την ευκαιρία να γνωριστούμε και να τα πούμε.

Διάττων είπε...

Εύστοχη ανάρτηση για άλλη μια φορά. Πραγματικά, πολύ σοβαρό το θέμα της ευθύνης. Συνήθως, φροντίζουμε να αποδίδουμε ευθύνες στους άλλους. Κι όταν πρόκειται για δική μας "στραβοτιμονιά" πολύ λίγοι είναι που κάνουν την πρέπουσα ενδοσκόπηση κι ομολογούν το σφάλμα τους...

Ελπίζω μόνο να διαβάζονται οι αναρτήσεις σου αγαπητή Βασιλική διαρκώς κι από περισσότερους. Το εύχομαι ειλικρινά προσβλέποντας σε συνολικό όφελος... Καλό σου βράδυ αγαπητή μου φίλη...

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger Diatton

Έτσι είναι Διάττων και λυπάμαι γι' αυτό.
Τις περισσότερες φορές συμπεριφερόμαστε σαν ο Κανένας, "βγάζουμε την ουρά μας απ' έξω", φοβούμενοι την προσωπική ευθύνη και περιμένουμε κάποιον άλλο να κινηθεί πρώτος, ειδικά σε ότι αφορά κοινωνικά ζητήματα, ενώ όλοι θα μπορούσαμε να είμαστε ο Κάποιος που θα μπει μπροστά...

Σ' ευχαριστώ φίλε!
Καλό σου βράδυ, επίσης.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails Bookmark and Share